ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อืด, พอง, ฟุฟะ
ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง
หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
ตะพอง
หมายถึงน. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กระพอง กะพอง หรือ ตระพอง ก็ว่า.
กระพอง
หมายถึงน. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, ตระพอง ตะพอง หรือ กะพอง ก็ว่า.
ขนพอง
หมายถึงน. ขนตั้งชันฟูขึ้น เกิดจากความตกใจหรือความกลัวเป็นต้น.
หินดินสอพอง
หมายถึงน. ชอล์ก. (ดู ชอล์ก ๑).
ไม้แม่กำพอง
หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.
ตาพอง
หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะโป่งโตขึ้นมา. (สำ) ว. อาการที่ตาเบิกกว้างเพราะอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, แสดงอาการอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, ตาโต ตาลุก หรือ ตาลุกตาชัน ก็ว่า.
หมายถึงดู เจ้าฟ้าหญิงสิรินธร.
พุพอง
หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดผุดขึ้นพองใสตามตัว แล้วแตกออกมีนํ้าเหลืองหรือนํ้าเลือดนํ้าหนอง.
ลำพอง
หมายถึงว. ฮึกห้าว, แสดงอาการหยิ่งยโส, เช่น ทำลำพอง ใจลำพอง.
ท้องพอง
หมายถึงว. ท้องอืด, ใช้เข้าคู่กับคำ ท้องขึ้น เป็น ท้องขึ้นท้องพอง.
พอง
หมายถึงก. อาการที่โป่งหรือฟูขึ้นมาเพราะมีอากาศหรือน้ำเป็นต้นอยู่ภายใน เช่น ลูกโป่งพองลม ถูกน้ำร้อนลวกหนังพอง เหยียบไฟเท้าพอง, ทำให้โป่ง ฟู หรือตั้งขึ้น เช่น อึ่งอ่างพองตัว เป่าลูกโป่งให้พอง เป่าปี่จนแก้มพอง ลิงพองขน แมวทำขนพอง; ขยายตัวให้โตขึ้น เช่น เห็ดหูหนูเมื่อแช่น้ำย่อมพองตัว ข้าวตังเมื่อเอาไปทอดก็จะพอง.