ผลการค้นหา

เมรุมาศ

หมายถึง[เมรุมาด] น. เมรุทอง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเมรุมาศ.

หามรุ่งหามค่ำ

หมายถึงว. ตลอดวันตลอดคืน เช่น เที่ยวหามรุ่งหามค่ำ.

มรุ

หมายถึงน. เทวดาพวกหนึ่ง. (ป.; ส. มรุต).

กลุ้มรุม

หมายถึงก. ประดังห้อมล้อมเข้ามา.

นาคเกี่ยว,นาคเกี้ยว,นาคเกี่ยวพระสุเมรุ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

เมรุ,เมรุ-

หมายถึง[เมน, เม-รุ-] น. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่; ที่เผาศพ เดิมผูกหุ่นทำเป็นภูเขาตั้งที่เผาขึ้นบนนั้น ของหลวงทำเป็นเรือนโถง เครื่องยอดหรือมณฑปครอบที่เผา เรียกว่า พระเมรุ, ต่อมาเรียกที่เผาศพทั่วไปทั้งมียอดและไม่มียอดว่า เมรุ. (ป.).

สะเก็ดตีนเมรุ

หมายถึง(ปาก) ก. เลวมาก, ไม่มีค่า, เช่น เขาเป็นพวกสะเก็ดตีนเมรุ จะอบรมสั่งสอนอย่างไรก็ไม่ได้ดี.

มรุต

หมายถึงน. เจ้าแห่งพายุ, เจ้าแห่งลม; เทวดาพวกหนึ่ง. (ส.).

ม่านเมรุ

หมายถึงน. ม่านที่แขวนห้อยไว้ที่เสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน.

กลดพระสุเมรุ

หมายถึงน. ท่ารำละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. (ฟ้อน).

ชุมรุม

หมายถึงน. ที่พัก, ที่อาศัย.

สุเมรุ

หมายถึง[-เมน] น. เขาสิเนรุ, ชื่อภูเขาซึ่งถือว่าเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์. (ไตรภูมิ). (ส.).