ผลการค้นหา

สมาน

หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.

ไส้ละมาน

หมายถึงน. หนังหรือหวายที่ถักไว้รอบ ๆ ขอบหนังทั้ง ๒ หน้าของกลอง สำหรับให้หนังเรียดร้อยกลับไปกลับมาในระหว่างหนังทั้ง ๒ หน้าจนรอบตัวกลองเพื่อเร่งเสียง.

เยี่ยมวิมาน

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

รัศมิมาน

หมายถึงว. มีรัศมี. (ส.).

อนุมาน

หมายถึงก. คาดคะเนตามหลักเหตุผล. (ป., ส.).

อปมาน

หมายถึง[อะปะ-] น. การดูหมิ่น, การดูถูก. (ส.).

อุปมาน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การเปรียบเทียบสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน. (ป., ส.).

ตะเบ็งมาน

หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะแบงมาน ก็ว่า.

ทรมาน

หมายถึง[ทอระมาน] ก. ทำให้ลำบาก, ทำทารุณ เช่น ทรมานตัว ทรมานสัตว์, ทำให้ละพยศหรือลดทิฐิมานะลง. น. ชื่อปางพระพุทธรูปที่ขึ้นต้นด้วยคำนี้ เช่นว่า ปางทรมานช้างนาฬาคิรี ปางทรมานพญานาค. (ป., ส. ทมน).

ธรมาน

หมายถึง[ทอระมาน] (แบบ) ว. ยังดำรงชีวิตอยู่. (ป.).

บอระมาน

หมายถึง(โบ) น. กาว, แป้งเปียก.

พิมาน

หมายถึงน. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา. (ป., ส. วิมาน).