ค้นเจอ 74 รายการ

ขาวม้า

หมายถึงน. ชื่อเรียกผ้าฝ้ายทอเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มักมีลายตาหมากรุก ใช้ผลัดอาบนํ้าหรือเคียนพุงเป็นต้น เรียกว่า ผ้าขาวม้า, (ปาก) ผ้าขะม้า.

ขี้ม้า

หมายถึงว. เรียกสีกากีแกมเขียวว่า สีขี้ม้า.

ขี่ม้าตีคลี

หมายถึงน. ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.

เขียวขี้ม้า

หมายถึงว. สีกากีแกมเขียว.

ไข่เยี่ยวม้า

หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, ไข่สำเภา ก็เรียก.

คอม้า

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อัศวินี มี ๗ ดวง, ดาวคู่ม้า ดาวม้า ดาวอัศวยุช หรือดาวอัสสนี ก็เรียก; เรียกมีดพกปลายแหลมชนิดหนึ่งที่มีด้ามงอเฉียงลงว่า มีดคอม้า, ประแดะ ก็เรียก.

คู่ม้า

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อัศวินี มี ๗ ดวง, ดาวคอม้า ดาวม้า ดาวอัศวยุช หรือ ดาวอัสสนี ก็เรียก.

โคกม้า

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น โคกม้าม่ายนางนวล กระสาสรวลกระสันต์. (ลอ).

ชม้าย

หมายถึง[ชะ-] ก. ชายหางตาดูด้วยความสนใจ.

ตกม้าตาย

หมายถึง(สำ) ว. แพ้เร็ว, ยุติเร็ว, เรียกเต็มว่า สามเพลงตกม้าตาย.

ผ้าขาวม้า

หมายถึงน. ผ้าฝ้ายทอเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มักมีลายตาหมากรุก ใช้ผลัดอาบน้ำหรือเคียนพุงเป็นต้น, (ปาก) ผ้าขะม้า.

พลายม้า

หมายถึงน. เรือพายม้า, ใช้ว่า ไพม้า ก็มี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ