ตัวกรองผลการค้นหา
ครีษมายัน
หมายถึง[คฺรีดสะ-] (ดารา) น. จุดสุดทางเหนือ เมื่อดวงอาทิตย์ปรากฏในราววันที่ ๒๒ มิถุนายน เป็นจุดในหน้าร้อน มีกลางวันยาวที่สุด เรียกว่า ครีษมายัน (summer solstice), คู่กับ เหมายัน, อุตตรายัน ก็เรียก. (ส. คฺรีษฺม + อายน).
ปรัตยันต์
หมายถึง[ปฺรัดตะยัน] (โบ; กลอน) ว. ปัจจันต์. (ส.; ป. ปจฺจนฺต).
ภยันตราย
หมายถึง[พะยันตะราย] น. ภัยและอันตราย. (ป.).
ยันตร,ยันตร-,ยันตร์
หมายถึง[ยันตฺระ-, ยัน] น. ยนตร์. (ส.; ป. ยนฺต).
เลขยันต์
หมายถึงน. ตัวเลขที่ประกอบในแผ่นยันต์.
เวชยันต์
หมายถึง[เวดชะ-] น. ชื่อวิมานหรือรถของพระอินทร์. (ป.; ส. ไวชยนฺต).
หยัน
หมายถึงก. เยาะ, เย้ย.
อายัน
หมายถึงน. นักบวช, ฤษี. (จินดามณี).
กิดาหยัน
หมายถึง[-หฺยัน] น. มหาดเล็ก. (ช.).
ขยี่ขยัน
หมายถึง[ขะหฺยี่ขะหฺยัน] ก. ขยันขันแข็ง เช่น เห็นก็จะขยี่ขยันเขยื้อน. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ชักยันต์
หมายถึงก. ลากเส้นและลงอักขระเป็นรูปยันต์ต่าง ๆ พร้อมทั้งบริกรรมคาถา; ขี่ม้าแปรขบวนเป็นรูปคล้ายยันต์.
เพศยันดร
หมายถึง[เพดสะยันดอน] น. นามพระบรมโพธิสัตว์ชาติที่ ๑๐ ในทศชาติ, พระเวสสันดร. (ป. เวสฺสนฺตร; ส. ไวศฺยานฺตร).