ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปรัง, กรัง, ตรัง, กระชง, ติกาหรัง, รวงรัง, รัง
กรัง
หมายถึง[กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.
ฉิ่งตรัง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).
ซรอกซรัง
หมายถึง[ซฺรอกซฺรัง] (แบบ) ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น, เช่น อย่าทันเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรังไป. (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า.
ติกาหรัง
หมายถึง[-หฺรัง] น. เรือนแก้ว. (ช.).
นาปรัง
หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.
พิมพการัง
หมายถึง[พิมพะ-] ดู พิมปะการัง.
รัง
หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.
ร่ายรัง
หมายถึง(กลอน) ว. พรายแสง.
รุงรัง
หมายถึงว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.
ลืมคอน,ลืมรัง
หมายถึงก. ลืมกลับบ้าน, ลืมบ้านเรือน, เช่น เที่ยวเสียจนลืมรัง.
ลูกรัง
หมายถึงน. หินแลงที่เป็นเม็ด ๆ.
เสบียงกรัง
หมายถึงน. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.