ตัวกรองผลการค้นหา
วาลิกา,วาลุกา
หมายถึงน. กรวด, ทราย. (ป., ส.).
ไม้ล้มลุก
หมายถึงน. พืชที่มีอายุชั่วคราว.
ลุกลี้ลุกลน
หมายถึงว. เร่งรีบอย่างไม่เป็นระเบียบ เช่น เขามีกิริยาลุกลี้ลุกลน เดินลุกลี้ลุกลน.
ปลุกเสก
หมายถึงก. เสกให้ขลัง.
กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก
หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง
หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
ขลุกขลัก
หมายถึงว. ติดกุกกักอยู่ในที่แคบ, ติดขัด, ไม่สะดวก, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอยู่ในหม้อหรือในไห.
ชัลลุกา
หมายถึง[ชันลุกา] (แบบ) น. ปลิง. (ป. ชลุกา, ชลูกา; ส. ชลูกา).
ทยาลุ,ทยาลุก
หมายถึง(แบบ) ว. มีความเอ็นดู, มีความสงสาร. (ป., ส.).
ปล้ำ,ปล้ำปลุก
หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.
ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง
หมายถึง(สำ) ก. พยายามทำให้มีเรื่องมีราวขึ้นมา.
ปลุก
หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.