ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คลุ่ม, มกุละ, กลุ่ม, พรวน, จุก, โขยกเขยก, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, กะโผลกกะเผลก, ลุ่ม
พลุ่มพล่าม
หมายถึง[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.
ลุ่มน้ำ
หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.
ลุ่มลึก
หมายถึงว. ลึกซึ้งมาก เช่น พระพุทธพจน์มีความหมายลุ่มลึก.
ลุ่มเล้า
หมายถึงก. ละเล้า, เคล้าคลึง, คลอเคลีย.
ลุ่ม ๆ ดอน ๆ
หมายถึงว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ; ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.
อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย
หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.
จระคลุ่ม
หมายถึง[จะระคฺลุ่ม] (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.
ตะลุ่ม
หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.
ตะลุ่มโปง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
กลุ่ม
หมายถึง[กฺลุ่ม] น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเป็นหมู่ ๆ หรือเป็นกลุ่มก้อน เช่น กลุ่มคน กลุ่มมด กลุ่มดาว กลุ่มด้าย; อาการที่เข้ามารวมกันเช่นนี้ เรียกว่า จับกลุ่ม; ลักษณนามเรียกของที่เป็นกลุ่ม เช่น ด้าย ๓ กลุ่ม.
จับกลุ่ม
หมายถึงก. รวมกันเป็นหมู่.
ชนกลุ่มน้อย,ชนหมู่น้อย
หมายถึงน. ชนต่างเผ่าหรือต่างเชื้อชาติที่อยู่อาศัยรวมกันกับชนเผ่าอื่นหรือเชื้อชาติอื่นที่มีจำนวนมากกว่า.