ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พสนะ, เสน,เสน-,เสน-, เสน, แสน, โสนกินดอก, ตะกั่วแดง, สินทูระ, โสน, ด้วงโสน
สับสน
หมายถึงก. ปะปนกันยุ่งไม่เป็นระเบียบ เช่น ข่าวสับสนทำให้ได้ข้อมูลไม่ถูกต้อง ผู้คนมากมายเดินไปมาสับสน.
เสือกสน
หมายถึงก. กระเสือกกระสน.
โสน
หมายถึง[สะโหฺน] ดู ด้วงโสน.
กระสน,-กระสน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเสือก เป็น กระเสือกกระสน.
ชันสน
หมายถึงน. ของแข็งลักษณะโปร่งแสง สีคล้ายอำพัน ได้จากการกลั่นยางสน. (ดู ยางสน ประกอบ).
ด้วงโสน
หมายถึงน. ชื่อหนอนของแมลงชนิด Azygophleps scalaria และ Zeuzera coffeae ในวงศ์ Cossidae เป็นตัวอ่อนของผีเสื้อที่เจาะกินเข้าไปในต้นโสน ตัวยาว ๔-๖ เซนติเมตร สีขาวหรือชมพูอ่อน ชาวชนบทจับมาทำเป็นอาหารรับประทาน, โสน ก็เรียก.
พิมเสน
หมายถึงน. ชื่อสารชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นเกล็ดสีขาวขุ่น มีทั้งที่ได้จากธรรมชาติและได้จากการสังเคราะห์ ใช้ทำยา ที่ได้จากธรรมชาติ เช่น จากไม้ต้นชนิด Dryobalanops aromatica C.E. Gaertn. ในวงศ์ Dipterocarpaceae, จากไม้พุ่มชนิด Blumea balsamifera DC. ในวงศ์ Compositae, ที่ได้จากการสังเคราะห์เรียก พิมเสนหุง.
หมายถึง[สะโหฺน] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Sesbania javanica Miq. ในวงศ์ Leguminosae ใบเล็ก ๆ คล้ายใบมะขาม ดอกสีเหลืองกินได้, โสนกินดอก หรือ โสนหิน ก็เรียก.
กระเสือกกระสน
หมายถึงว. ดิ้นรนเพื่อให้พ้นความทุกข์ยากเป็นต้น.
เหลือแสน
หมายถึงว. มากยิ่ง เช่น ร้ายเหลือแสน, มั่งมีเหลือแสน.
ขัดสน
หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Dryobalanops aromatica C.E. Gaertn. ในวงศ์ Dipterocarpaceae มีเกล็ดพิมเสนอยู่ในเนื้อไม้. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Pogostemon cablin (Blanco) Benth. ในวงศ์ Labiatae ใบออกตรงข้ามกัน ขอบใบจัก ขยี้แล้วมีกลิ่นหอม ใช้กลั่นให้นํ้ามันหอมระเหยซึ่งใช้แต่งกลิ่นและดับกลิ่นตัว. (๓) ชื่อมะม่วงหลายพันธุ์ของชนิด Mangifera indica L. พันธุ์หนึ่งเมื่อดิบมีรสเปรี้ยว สุกแล้วหวาน, พันธุ์ที่แก่แล้วมีรสมัน เรียก พิมเสนมัน.