ผลการค้นหา

ค้นเจอ 17 รายการ

เสริมสวย

หมายถึงก. ตกแต่งให้ดูสวยงามขึ้น (มักใช้แก่สตรี). น. เรียกสถานที่รับแต่งผม แต่งหน้า แต่งเล็บ เป็นต้น ว่า ห้องเสริมสวย หรือ ร้านเสริมสวย.

กระยาเสวย

หมายถึง(ราชา) น. เครื่องเสวย.

ข้าวสวย

หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.

สวย

หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.

สวยมพร

หมายถึงน. สยมพร, สยัมพร หรือ สยุมพร ก็ใช้.

สวยมภู

หมายถึงน. สยมภู.

เสวยพระชาติ

หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).

เขียวเสวย

หมายถึงน. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลสีเขียว รสมัน.

เสวย

หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).

กระสวย

หมายถึงน. เครื่องบรรจุด้ายสำหรับทอผ้าหรือเย็บผ้า.

ฉันสวย

หมายถึงคำพูดเรียกความมั่นใจ พูดคำนี้แล้ว ออร่าพุ่งออกจากตัวทันที

สวยแต่รูป จูบไม่หอม

หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ