ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตากบ, ตากบตาเขียด, สุก, สุข,สุข-, สุก,สุก-,สุก-, สุก ๆ ดิบ ๆ, สุขศึกษา, อังศุก, สาคูไส้หมู
ผาสุก
หมายถึงน. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).
สุก
หมายถึงน. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).
ปูนสุก
หมายถึงน. ปูนดิบที่ถูกความชื้นในอากาศหรือพรมนํ้าแล้วแตกละเอียดเป็นผงขาว, ปูนขาว ก็เรียก.
ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก
หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.
เลี้ยงเสียข้าวสุก
หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.
สีสุก
หมายถึงน. ชื่อไผ่ ๒ ชนิดในสกุล Bambusa วงศ์ Gramineae แขนงมีหนาม คือ ชนิด B. blumeana Schult. ลำต้นใหญ่ตรง และชนิด B. flexuosa Munro ลำต้นเล็กไม่ค่อยตรง. (ข. ฤสฺสีสฺรุก).
คนสุก
หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระภิกษุและสึกแล้ว.
หมายถึงก. พ้นจากห่าม เช่น ผลไม้สุก, เปลี่ยนสภาพจากดิบด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ อย่างต้ม ผัด ย่าง เป็นต้น เช่น ต้มไก่สุกแล้ว ย่างเนื้อให้สุก, ถึงระยะที่ได้ที่หรือแก่จัดแล้ว เช่น ข้าวในนาสุกเกี่ยวได้แล้ว ฝีสุกจนแตก ต้อสุกผ่าได้แล้ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ร้อนจนเนื้อตัวจะสุกแล้ว ถูกเขาต้มจนสุก, เรียกชายที่บวชเป็นพระภิกษุและสึกแล้วว่า คนสุก; ปลั่งเป็นมันแวววาว เช่น ทองเนื้อสุกดี.
หมายถึงก. เดินจบพ้นกระดานไปแล้ว (ใช้แก่การเล่นดวด).
น้ำสุก
หมายถึงน. นํ้าที่ต้มแล้ว.
หมากสุก
หมายถึงน. ผลหมากแก่จัด เปลือกสีส้มอมแดง เมื่อผ่าจะเห็นเนื้อในแข็งมาก. ว. เรียกสีส้มอมแดงอย่างสีเปลือกหมากสุก ว่า สีหมากสุก.
ข้าวสุก
หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสวย ก็เรียก.