ตัวกรองผลการค้นหา
สุตตะ
หมายถึง[-ตะ] ก. หลับแล้ว. (ป.; ส. สุปฺต). น. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วน ที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).
สุต
หมายถึง[สุด] น. ลูกชาย (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส). (ป., ส.).
สุต,สุต-,สุต-
หมายถึง[สุตะ-, สุดตะ-] ก. ได้ยิน, ได้ฟังแล้ว.
ปสุต
หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
สุตตันตปิฎก,สุตตันตะ
หมายถึง[สุดตันตะปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก. (ป.).
สุติ
หมายถึงน. การไหลไป. (ป.; ส. สฺรุติ).
หมายถึงน. การได้ยินได้ฟัง; ขนบธรรมเนียม; เสียง. (ป.; ส. ศฺรูติ).
สุตตนิบาต
หมายถึงน. คัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน.
สุตกวี
หมายถึง[สุตะกะวี, สุดตะกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามที่ได้ยินมา. (ป.; ส. ศฺรุต).
สุตะ
หมายถึงก. ไหลไป. (ป.; ส. สฺรุต).