ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หมั่น, ทักษ,ทักษ-, ทักข์
บิกูปะระมาหนา,บิกูปะระหมั่นหนา
หมายถึงน. ภิกษุกับพราหมณ์. (ช.).
หมั่น
หมายถึงก. ขยัน, ทำหรือประพฤติบ่อย ๆ อย่างเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, เช่น หมั่นทำการบ้าน หมั่นมาหา.
หมั่นไส้
หมายถึงก. ชังนํ้าหน้า, รู้สึกขวางหูขวางตา; (ปาก) ชวนให้รู้สึกเอ็นดู, (มักใช้แก่เด็ก), เช่น เด็กคนนี้อ้วนแก้มยุ้ย น่าหมั่นไส้, มันไส้ ก็ว่า.
กะเทยนางหมั่น
หมายถึงน. ชื่อลิ้นจี่พันธุ์หนึ่งที่เคยปลูกในกรุงเทพมหานคร.