ค้นเจอ 11 รายการ

เหลน

หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.

หลน

หมายถึง[หฺลน] ก. เคี่ยวของบางอย่างเช่นปลาร้าปลาเจ่าให้ละลายและงวดข้น เพื่อปรุงเป็นอาหาร. น. อาหารประเภทเครื่องจิ้มชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยกะทิ หัวหอม หมูหรือกุ้งสับ เคี่ยวรวมกันแล้วใส่ปลาร้าหรือเต้าเจี้ยวแห้งเป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่ง เรียกชื่อตามนั้น ปรุงรสให้เปรี้ยว เค็ม หวาน เช่น ปลาร้าหลน เต้าเจี้ยวหลน เต้าหู้ยี้หลน ปลากุเลาหลน รับประทานกับผักสด.

จิ้งเหลนด้วง

หมายถึงน. จิ้งเหลนชนิดหนึ่ง. (ดู จิ้งเหลน).

จิ้งเหลนด้วง

หมายถึงดู ปากจอบ.

ไหลน้ำ

หมายถึงดู หางไหลแดง.

พุ่งแหลน

หมายถึงน. กรีฑาประเภทลานอย่างหนึ่ง เล่นโดยการจับแหลนพุ่งไปข้างหน้าให้ไปได้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้.

ตะเหลนเป๋น

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.

หางจิ้งเหลน

หมายถึง[-เหฺลน] น. ผมของเด็กที่เอาไว้ที่ท้ายทอยเล็กกว่าผมเปีย.

ตะแหลนแป๋น

หมายถึง[-แหฺลน-] ว. ใช้ประกอบคำ แบน หมายความว่า แบนผิดส่วน.

จิ้งเหลน

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานหลายสกุลในวงศ์ Scincidae เกล็ดเป็นมันเงา ส่วนมากอยู่ตามพื้นดิน เช่น จิ้งเหลนบ้าน (Mabuya multifasciata) มีบางชนิดขึ้นหากินตามต้นไม้ เช่น จิ้งเหลนต้นไม้ (Leiolopisma vittigerum) บางชนิดไม่มีขา เช่น จิ้งเหลนด้วง (Ophioscincus anguinoides), พายัพเรียก จักเล้อ.

แหลน

หมายถึง[แหฺลน] น. เครื่องมือใช้แทงปลาเป็นต้น ทำด้วยเหล็กกลมยาว ปลายแหลม มีด้ามยาว; ชื่อเครื่องกีฬาชนิดหนึ่ง มีลักษณะกลมยาว ปลายแหลม ใช้พุ่งในการแข่งขันกรีฑาประเภทลาน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ