ค้นเจอ 38 รายการ

ลำหักลำโค่น

หมายถึง(สำ) น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.

หักคอ

หมายถึง(ปาก) ก. ถือวิสาสะบังคับเอา.

หักเห

หมายถึงก. เปลี่ยนทางไป, เปลี่ยนแนวไป; (แสง) ลักษณะการที่แสงเปลี่ยนแนวทางเคลื่อนที่เมื่อผ่านตัวกลางต่างชนิดกัน.

ห้ำหัก

หมายถึงก. เข้าทำร้ายศัตรูให้แตกหักยับเยิน.

ปีกหัก

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ประสบความผิดหวังหรือพลาดพลั้งอย่างรุนแรงจนหมดกำลัง.

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.

ดรรชนีหักเห

หมายถึง(แสง) น. ดรรชนีหักเหระหว่างตัวกลางคู่หนึ่งที่แสงผ่าน คือ อัตราส่วนระหว่างไซน์ของมุมตกกระทบของแสงในตัวกลางหนึ่งต่อไซน์ของมุมหักเหของแสงในอีกตัวกลางหนึ่ง, ดัชนีหักเห ก็ใช้. (อ. refractive index).

ตีงูให้หลังหัก

หมายถึง(สำ) ก. กระทำการสิ่งใดแก่ศัตรูโดยไม่เด็ดขาดจริงจังย่อมจะได้รับผลร้ายในภายหลัง เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย).

หักบัญชี

หมายถึงก. เอาออกจากจำนวนที่มีอยู่ในบัญชี, หักกลบลบหนี้ทางบัญชี.

หักแรง

หมายถึงก. โหมทำงานจนเกินกำลัง เช่น อย่าหักแรงทำงานจนเกินไป จะทำให้ล้มป่วย.

หักหาญ

หมายถึงก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอำนาจ.

หักเหลี่ยม

หมายถึงก. ทำให้ผู้อื่นเสียเชิง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ