ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เหิน, หิน, หืน, เสลา, ถมอ, สิลา, ปราษาณ, ปาสาณ, ผิน, เสล
ไข่ในหิน
หมายถึง(สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.
ใจหิน
หมายถึงว. มีใจโหดเหี้ยม, มีใจที่แข็งมากไม่ยอมโอนอ่อน เช่น โจรใจหิน.
ต้อหิน
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากความดันภายในลูกตาสูง เป็นผลให้ประสาทตาเสีย. (อ. glaucoma).
ระโงกหิน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อเห็ดชนิด Amanita verna (Bull. ex Fr.) Vitt. ในวงศ์ Amanitaceae ลักษณะคล้ายเห็ดฟางแต่ดอกสีขาว ก้านมีวงแหวน โคนก้านโป่งเป็นกระเปาะ กินตาย.
กลีบหิน
หมายถึงน. แร่ไมกา. (ดู ไมกา).
ไข่หิน
หมายถึงน. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน.
ถ่านหิน
หมายถึงน. ถ่านธรรมชาติมีลักษณะแข็งอย่างหิน เกิดจากการแปรสภาพของพืชและต้นไม้ที่ทับถมกันมาเป็นเวลานานมาก.
บันเหิน
หมายถึงก. เหาะไป, บินไป.
ใยหิน
หมายถึงน. แร่ประเภทซิลิเกต โดยมากเป็นแคลเซียมและแมกนีเซียมซิลิเกต ลักษณะเป็นเส้นใย ทนไฟ ใช้ประโยชน์นำไปทำวัสดุทนไฟ และฉนวนความร้อน.
ระหกระเหิน
หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, เช่น ชีวิตของเขาต้องระหกระเหินอยู่ตลอดเวลา, ระเหินระหก ก็ใช้.
ลูกหิน
หมายถึงน. ลูกกลมทำด้วยหินเป็นต้นสำหรับเด็กเล่น.
โสนหิน
หมายถึงดู โสน ๑.