ผลการค้นหา

เฮือน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. เรือน.

ฮือ

หมายถึงก. กรูกันเข้ามาหรือออกไป, แตกตื่นชั่วขณะ. ว. อาการที่ไฟไหม้ลุกลามอย่างรวดเร็ว ในความว่า ไฟลุกฮือ.

เฮือก

หมายถึงว. อาการที่ถอนใจใหญ่เนื่องจากเหนื่อยหน่ายหรือโล่งใจเป็นต้น ในคำว่า ถอนใจเฮือก, คำประกอบอาการไหวหรือสะดุ้ง แสดงว่า ไหวอย่างแรง เช่น เรือนไหวเฮือก หรือสะดุ้งทันที ในคำว่า สะดุ้งเฮือก.

เฮือก ๆ

หมายถึงว. อาการที่ถอนใจใหญ่ซํ้า ๆ ด้วยความกลัดกลุ้ม.

ลุกฮือ

หมายถึงก. ไหม้โพลงขึ้นลุกลามอย่างรวดเร็ว เช่น ไฟไหม้พอมีลมพัดก็ลุกฮือ; อาการที่คนจำนวนมากลุกขึ้นพร้อม ๆ กันเพราะแตกตื่นชั่วขณะเป็นต้น เช่น พอเห็นตำรวจมาก็ลุกฮือ, อาการที่กลุ่มคนกลุ้มรุมกันเข้าต่อสู้กับผู้มีอำนาจ เช่น ประชาชนลุกฮือขึ้นต่อต้านรัฐบาลที่กดขี่ประชาชน.

อื้อฮือ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจเป็นต้น.

ฮือ,ฮือ,ฮือ ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงครางของเด็กเมื่อร้องไห้นาน ๆ หรือเสียงครางเมื่อมีอาการไข้หรือหนาวเย็น.

เฮือกสุดท้าย

หมายถึงน. ครั้งสุดท้าย ในคำว่า หายใจเฮือกสุดท้าย, โดยปริยายหมายถึงการต่อสู้ดิ้นรนครั้งสุดท้าย.