ค้นเจอ 12 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แม่เตาไฟ, เกียง

ตะเกียงลาน

หมายถึงน. ตะเกียงชนิดไขลานให้ใบพัดหมุนเป่าลมไล่ควัน และช่วยให้ไฟสว่างนวล.

บานตะเกียง,บานตะโก้,บานตะไท,บานเบอะ,บานเบิก,บานเบียง,บานแบะ

หมายถึง(ปาก) ว. มากมาย.

เกียง

หมายถึงก. เกี่ยง, รังเกียจ, ไม่ลงรอย, เกี่ยงแย่ง, เกี่ยงแย้ง, เช่น คนใดอันรังร้าย จิตรพิศเกียงกล. (จารึกวัดโพธิ์), โดยมากใช้เป็น เกี่ยง.

เรือนตะเกียง

หมายถึงน. กระโจมไฟ. (ดู กระโจมไฟ).

ตะเกียงแก๊ส

หมายถึงน. ตะเกียงที่ใช้แคลเซียมคาร์ไบด์ทำปฏิกิริยากับนํ้าได้แก๊สอะเซทิลีนซึ่งจุดไฟติดให้ความสว่าง.

ตะเกียงเจ้าพายุ

หมายถึงน. ตะเกียงชนิดหนึ่ง เมื่อเผาไส้แล้วสูบลมให้ดันน้ำมันเป็นไอขึ้นไปเลี้ยงไส้ทำให้เกิดแสงสว่างนวลจ้า.

กางเกียง

หมายถึงก. ไม่ลงรูป, ไม่ลงรอย, ไม่ลงที่, สวมกันไม่เข้า, ใช้ว่า กางเกี่ยง ก็มี เช่น เมื่อนั้น พระคาวีเห็นนางยังกางเกี่ยง ยิ้มพลางทางลงไปจากเตียง แล้วกล่าวเกลี้ยงแกล้งปลอบให้ชอบใจ. (คาวี), กังเกียง หรือ กำเกียง ก็ว่า.

ตะเกียง

หมายถึงน. เครื่องใช้สำหรับตามไฟ มีรูปต่าง ๆ บางชนิดมีหลอดบังลม, ลักษณนามว่า ดวง.

ตะเกียงรั้ว

หมายถึงน. ตะเกียงหิ้วที่มีลวดพันรอบครอบแก้วซึ่งครอบดวงไฟ.

กังเกียง

หมายถึงดู กางเกียง.

กำเกียง

หมายถึงดู กางเกียง.

ตะเกียง

หมายถึงน. หน่อสับปะรดที่แตกออกจากโคนขั้วของผล, หน่อกล้วยไม้ประเภทหวายที่แตกออกจากข้อ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ