ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เกี้ยว
เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี
หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
เกี้ยวเกไล
หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.
เกี้ยวนวม
หมายถึงน. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.
เกี้ยวคอไก่
หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าเอาชายพกรัดอีกชายหนึ่งไว้แล้วเหน็บให้แน่น.
เกี้ยวประทีป
หมายถึงน. ซุ้มไฟทำเป็นรูปอย่างเกี้ยว.
นาคเกี่ยว,นาคเกี้ยว,นาคเกี่ยวพระสุเมรุ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
นาคเกี้ยวกระหวัด,นาคบริพันธ์
หมายถึง[นากคะบอริพัน] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
ลดเลี้ยวเกี้ยวพา
หมายถึงก. พูดจาหว่านล้อมเป็นเชิงเกี้ยว.
ผ้าเกี้ยว
หมายถึงน. ผ้าลายหรือผ้าปูมสมัยเก่าสำหรับขุนนางนุ่งหรือห่อคัมภีร์เป็นต้น, สมปัก ก็เรียก.
เกี้ยว
หมายถึงน. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มีลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง). ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.
หมายถึงน. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).
แก้เกี้ยว
หมายถึงก. แก้อย่างย้อนรอยให้หายกัน เช่น พูดแก้เกี้ยว ฟ้องแก้เกี้ยว.