ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เต่า, เต้า, เต๋า, ตู, นมไม้, นม, ถั่วลันเตา, เทา, ค้อน
เต้าทึง
หมายถึงน. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง มีถั่วแดงกับลูกเดือยต้ม แป้งกรอบ ลูกพลับแห้ง เป็นต้น ใส่นํ้าตาลต้มร้อน ๆ. (จ.).
เต้าเสียบ
หมายถึงน. ปลั๊กไฟ.
ฟองเต้าหู้
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของหินยิปซัม เรียกว่า หินฟองเต้าหู้, เกลือจืด ก็ว่า.
ลูกเต้าเล้าอ่อน
หมายถึงน. ลูกเล็ก ๆ หลายคน เช่น เธอมีลูกเต้าเล้าอ่อน ไปไหนทีก็ต้องอุ้มบ้างจูงบ้าง.
หินฟองเต้าหู้
หมายถึงน. ยิปซัมหรือเกลือจืด.
แขกเต้า
หมายถึงน. ชื่อนกปากงุ้มเป็นขอชนิด Psittacula alexandri ในวงศ์ Psittacidae ที่หน้าผากมีเส้นสีดำลากผ่านไปจดหัวตาทั้ง ๒ ข้าง และมีแถบสีดำลากจากโคนปากลงไปทั้ง ๒ ข้างของคอคล้ายเคราตัวผู้ปากสีแดง ตัวเมียปากสีดำ อยู่เป็นฝูงใหญ่ กินผลไม้ ร้องเลียนเสียงคนหรือเสียงอื่น ๆ บางอย่างได้.
เต้าเจี้ยว
หมายถึงน. ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสำหรับปรุงอาหาร. (จ.).
เต้ารับ
หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้า มีรู ๒ รู สำหรับรับเต้าเสียบ เพื่อให้กระแสไฟฟ้าเคลื่อนที่ผ่านเข้าสู่เครื่องใช้ไฟฟ้าได้ครบวงจร.
หมายถึงน. ฝ้าหรือเยื่อที่ลอยอยู่บนน้ำเต้าหู้แล้วนำมาตากแห้ง ใช้เป็นอาหาร.
โกฐน้ำเต้า
หมายถึงน. ชื่อเรียกเหง้าและรากแห้งของพืช ๖ ชนิด ในสกุล Rheum วงศ์ Polygonaceae เช่น ชนิด R. officinale Baillon., R. palmatum L..
เต้า
หมายถึงก. ไป.
หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๙, เขียนเป็น เต่า ก็มี.