ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทูน, เทอญ, จระทก,จระเทิน, เดิ่น, เทิน
สะเทินสะเทิน
หมายถึง(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.
สะเทิน
หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
หมายถึงว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาว หรืออยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน.
จระทก,จระเทิน
หมายถึง[จะระทก, -เทิน] (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).
เชิงเทิน
หมายถึงน. ที่ดินที่พูนสูงขึ้นเป็นเชิงของป้อมปราการ, พื้นที่ว่างภายในป้อมสำหรับให้ทหารขึ้นไปอยู่ตรวจการณ์หรือต่อสู้ข้าศึก.
จุดสะเทิน
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. บริเวณเล็ก ๆ ที่เป็นกลาง.
สาวสะเทิน
หมายถึงน. หญิงที่อยู่ในวัยระหว่างสาวกับเด็กก้ำกึ่งกัน.
เทิน
หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.