ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เบียด, เบียน
กระเบียดกระตัก
หมายถึงก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.
เบียดบัง
หมายถึงก. ยักเอาไว้เป็นประโยชน์ของตัว.
เบียด
หมายถึงก. แทรกหรือเสียด เช่น เบียดเข้าไป, ชิดกันติดกันเกินไปในที่จำกัด เช่น ต้นไม้ขึ้นเบียดกัน ยืนเบียดกัน.
เบียดเบียน
หมายถึงก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
อนุกระเบียด
หมายถึง(โบ) น. มาตราวัดของไทย มีพิกัดเท่ากับครึ่งกระเบียดหรือ ๑ ใน ๘ ของนิ้ว.
กระเบียด
หมายถึงน. มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ กระเบียด เท่ากับ ๑ ใน ๔ ส่วนของนิ้ว.
เบียดแว้ง
หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียกบ้าย ก็ใช้.
เบียดเสียด
หมายถึงก. ยัดเยียด, เบียดกันแน่น.
กระเบียดกระเสียร
หมายถึงก. พยายามใช้จ่ายอย่างจำกัดจำเขี่ย.
เบียดกรอ
หมายถึง[-กฺรอ] ว. ฝืดเคือง, กระเบียดกระเสียร, เช่น ใช้จ่ายอย่างเบียดกรอ.