ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ยัน, มัตตะ, เบื่อ, เมา
มัวเมา
หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.
มึนเมา
หมายถึงก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.
ไม้เบื่อไม้เมา
หมายถึงว. ไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกันเป็นประจำ.
สำมะเลเทเมา
หมายถึงก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.
น้ำเมา
หมายถึงน. นํ้าที่ดื่มแล้วทำให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.
มอมเมา
หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.
เมา
หมายถึงก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน เป็นต้น เช่น เมาเรือ เมารถ เมาเครื่องบิน, ลุ่มหลงจนลืมตัวเพราะมียศมีอำนาจเป็นต้น เช่น เมายศ เมาอำนาจ.
สามเมา
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.