ตัวกรองผลการค้นหา
มัวเมา
หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.
มึนเมา
หมายถึงก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.
เมาดิบ
หมายถึง(ปาก) ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า.
เมาะ
หมายถึงน. ที่นอนทำคล้ายฟูก แต่ยัดนุ่นหลวม ๆ สำหรับเด็ก.
เมาะตาโยกัก
หมายถึงว. มีชื่อเสียงโด่งดัง, เลื่องลือไม่มีใครเสมอ. (ช.).
เมาะว่า
หมายถึงสัน. คือว่า.
ไม้เบื่อไม้เมา
หมายถึงว. ไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกันเป็นประจำ.
สำมะเลเทเมา
หมายถึงก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.
น้ำเมา
หมายถึงน. นํ้าที่ดื่มแล้วทำให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.
ป่าละเมาะ
หมายถึงน. ที่โล่งมีพุ่มไม้เล็ก ๆ เป็นหย่อม ๆ.
มอมเมา
หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.
เมามาย
หมายถึงก. เมามาก.