ตัวกรองผลการค้นหา
กฎหมายเหตุ
หมายถึงน. จดหมายเหตุ. (พงศ. ประเสริฐ); (กฎ; โบ) กฎเกณฑ์การปฏิบัติที่ตราขึ้นหรือเนื่องจากประเพณีซึ่งมีค่าบังคับ.
กดเหลือง
หมายถึงน. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Mystus nemurus ในวงศ์ Bagriidae ไม่มีเกล็ด หัวแบน หนวดยาวถึงครีบก้น ข้างลำตัวสีเหลือง ด้านหลังสีน้ำตาลดำ มีชุกชุมทั่วไปแม้ในเขตน้ำกร่อยใกล้ปากแม่น้ำ, กดขาว หรือ ชงโลง ก็เรียก.
กระเห็น
หมายถึงน. อีเห็น เช่น กระเห็นเห็นกันแล้ววิ่งมา. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
กระเหน็จ
หมายถึง(โบ) น. วิธี, อย่าง, อุบาย, เช่น กลกระเหน็จต่าง ๆ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).
กระเหม่า
หมายถึง[-เหฺม่า] น. เขม่า, ละอองขึ้นที่ลิ้นเด็กอ่อน โบราณเรียกว่า กระเหม่าซาง. (แผลงมาจาก เขม่า).
กระเหี้ยนกระหือรือ
หมายถึงก. แสดงความกระตือรือล้นเอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า.
กะลิ้มกะเหลี่ย
หมายถึงว. แสดงอาการให้รู้ว่าอยากได้.
กินเหนียว
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน.
กุ้งเหลือง
หมายถึงน. ชื่อกุ้งทะเลชนิด Penaeus latisulcatus ในวงศ์ Penaeidae ขนาดเล็กกว่ากุ้งกุลาดำ ลำตัวสีเหลืองปนนํ้าตาล ขอบของส่วนท้องสีม่วง แพนหางสีฟ้า, กุ้งเหลืองหางฟ้า ก็เรียก.
เกาเหลา
หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).
เกาเหลียง
หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).
ข่มเหงคะเนงร้าย
หมายถึงก. รังแกเบียดเบียน.