ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฆน, ถัทธ, ฆน-, กระด้างกระเดื่อง, กร้าน, ขี้เหล็ก, แข็ง, สถิร,สถิร-, ฆนะ, ขะแข่น,ขะแข้น, เขม็ง, แข่น,แข้น
กระดูกแข็ง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.
ของแข็ง
หมายถึงน. สิ่งที่รวมตัวกันแน่น, สิ่งที่มิใช่ของเหลวหรือแก๊ส; (วิทยา) สถานะหนึ่งของสสารซึ่งมีทั้งรูปร่างและปริมาตรคงตัว.
แข็ง
หมายถึงว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.
แข็งกล้า
หมายถึงว. กล้ายิ่งนัก.
ท้องแข็ง
หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.
น้ำค้างแข็ง
หมายถึงน. นํ้าค้างที่แข็งตัวอยู่ตามต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้พื้นดิน เมื่ออุณหภูมิผิวหน้าของพื้นดินตํ่ากว่า ๐ °ซ.
แป้งแข็ง
หมายถึงน. แป้งผัดหน้าที่อัดเป็นก้อนแน่นหรือเป็นแผ่น มักบรรจุในตลับ.
สเกตน้ำแข็ง
หมายถึงน. รองเท้าหุ้มข้อซึ่งมีพื้นติดแผ่นโลหะคล้ายสันมีดสำหรับแล่นลื่นไปบนลานนํ้าแข็ง; ชื่อการเล่นอย่างหนึ่งที่ผู้เล่นต้องสวมรองเท้าสเกตเช่นนั้นแล้วแล่นลื่นไปบนลานน้ำแข็ง. (อ. skate).
หัวแข็ง
หมายถึงดู ข้างเงิน.
ขันแข็ง
หมายถึงว. อย่างเอาจริงเอาจัง เช่น ขยันขันแข็ง รับปากขันแข็ง.
เข้มแข็ง
หมายถึงก. แข็งแรงในการงาน, ขยันขันแข็ง, ไม่ย่อท้อหวั่นไหว.
แข็งกร้าว
หมายถึงว. แข็งกระด้าง, ไม่นุ่มนวล.