ผลการค้นหา

ยินแคลน

หมายถึงก. รู้สึกลำบาก.

ขาดแคลน

หมายถึงก. ขัดสน, อัตคัด.

แคลน

หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.

ดูหมิ่น,ดูหมิ่น,ดูหมิ่นถิ่นแคลน

หมายถึงก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย หรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, หมิ่น ก็ว่า.

คลอนแคลน

หมายถึง[-แคฺลน] ว. ง่อนแง่น, ไม่มั่นคง, เช่น ฐานะคลอนแคลน.

ดูแคลน,ดูถูก,ดูถูกดูแคลน

หมายถึงก. แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขา.