ค้นเจอ 42 รายการ

ไข้ความร้อน,ไข้แดด

หมายถึงน. ไข้ที่ขึ้นเร็วและสูงเพราะถูกความร้อนจัด อาจมีอาการปวดศีรษะ เวียนศีรษะ ชัก และต่อไปอาจสลบโดยไม่มีเหตุอื่นร่วม. (อ. heat stroke).

ไข้จับสั่น

หมายถึงน. ไข้ที่เกิดเพราะถูกยุงก้นปล่องที่มีเชื้อมาลาเรียกัด มีอาการหนาวและสั่น, ไข้มาลาเรีย ก็ว่า. (อ. malarial fever, malaria, paludism).

ไข้ผื่น

หมายถึงน. ไข้ที่มีผื่นและการเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นทางผิวหนัง มีลักษณะอาการและความรุนแรงต่าง ๆ กัน ตั้งแต่เป็นเม็ดเล็ก ๆ เหมือนหัวเข็มหมุด จนถึงปื้นใหญ่ ๆ ในรายที่รุนแรงมากอาจมีเลือดออกใต้ผิวหนังบริเวณผื่นหรือปื้น และผิวหนังจะเปลี่ยนเป็นสีคล้ำ, ไข้กาฬ หรือ ไข้ส่า ก็เรียก. (อ. exanthematous fever).

ไข้ส่า

หมายถึงดู ไข้ผื่น.

คนไข้

หมายถึงน. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.

ตีตนก่อนไข้

หมายถึง(สำ) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.

ฝากไข้

หมายถึงก. มอบหมายให้รักษาพยาบาลเมื่อเจ็บไข้.

เฝ้าไข้

หมายถึงก. คอยดูแล ปรนนิบัติ พยาบาลผู้ป่วยไข้.

ส่าไข้

หมายถึงน. เม็ดผื่นขึ้นตามตัวก่อนจะเป็นไข้, เรียกไข้ที่มีเม็ดผื่นเช่นนั้นว่า ไข้ส่า.

สามวันดีสี่วันไข้

หมายถึงว. เจ็บออด ๆ แอด ๆ อยู่เสมอ.

ไข้ทรพิษ

หมายถึงน. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงแล้วมีผื่นขึ้นดาษตามใบหน้าและลำตัว ต่อมาผื่นจะกลายเป็นตุ่ม ตุ่มใส ตุ่มหนอง และตกสะเก็ด ตามลำดับ เมื่อหายแล้วมีแผลเป็นเป็นรอยบุ๋ม, ฝีดาษ ก็เรียก, โบราณเรียก ไข้หัว. (อ. smallpox, variola).

ไข้สันนิบาต

หมายถึง(โบ) น. ไข้ที่มีอาการสั่นเทิ้มชักกระตุกและเพ้อ เช่น ไข้สันนิบาตลูกนก ไข้สันนิบาตหน้าเพลิง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ