ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ได
สนองได
หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
ลูกกระได
หมายถึงน. ลูกบันได.
สลัดได
หมายถึง[สะหฺลัด-] น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Euphorbia วงศ์ Euphorbiaceae ต้นเป็นเหลี่ยม มีหนาม ไม่มีใบ เช่น ชนิด E. lacei Craib, สลัดไดป่า (E. antiquorum L.) ส่วนที่ใช้ทำยาได้เรียก กระลำพัก.
หมายถึง[สะหฺลัด-] น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง นพศูล นภศูล ฝักเพกา หรือ ลำภุขัน ก็เรียก.
สายกระได
หมายถึงน. เชือกถักที่ผูกเหนือจอมแห ใช้สาวดึงแหกลับ.
กันได
หมายถึงน. หลักฐานที่ยึดถือ เช่น กรมธรรม์กันได. (กฎหมาย เล่ม ๒).
แกงได
หมายถึงน. รอยกากบาทหรือรอยขีดเขียน ซึ่งบุคคลทำไว้เป็นสำคัญ, ในทางกฎหมาย ถ้าทำลงในเอกสารโดยมีพยานลงลายมือชื่อรับรอง ๒ คน หรือทำต่อหน้าพนักงานเจ้าหน้าที่ถือเสมอกับลงลายมือชื่อ.
ได
หมายถึงน. มือ. (ข.).
บันได
หมายถึงน. สิ่งที่ทำเป็นขั้น ๆ สำหรับก้าวขึ้นลง, กระได ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงบุคคลหรือสิ่งที่อาศัยใช้ไต่เต้าขึ้นไปสู่ฐานะหรือตำแหน่งที่สูงขึ้นไป.
แม่บันได
หมายถึงน. ไม้ยาว ๒ อันที่ขนาบสำหรับสอดใส่หรือตีลูกบันได, แม่กระได ก็เรียก.
ระลัดได
หมายถึงก. ลัดนิ้วมือ.
แม่กระได
หมายถึงน. แม่บันได.