ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กริยา, อิริยา, กริณี,กรินี, กิริณี, กระยา, ผดุง, ผูกพัน
ปฏิกิริยา
หมายถึงน. การกระทำตอบสนอง; การกระทำต่อต้าน; ผลของการกระทำซึ่งเป็นเหตุให้เกิดกิริยาสะท้อนมาเป็นอีกอย่างหนึ่ง; (เคมี) การเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีของสาร. (ป. ปฏิ ว่า ตอบ, ทวน, กลับ + กิริยา ว่า การกระทำ). (อ. reaction).
กิริยา
หมายถึงน. การกระทำ; อาการที่แสดงออกมาด้วยกาย, มารยาท, บางทีใช้ในอาการที่ดี เช่น มีกิริยา หมายความว่า มีกิริยาดี. (ป.).
กริยา
หมายถึง[กฺริยา, กะริยา] (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).
อิริยา
หมายถึงน. อาการเคลื่อนไหว, กิริยา, ท่าทาง. (ป.; ส. อีรฺยา).
อ่อนโยน
หมายถึงว. มีกิริยาวาจานิ่มนวล.
น้อมนำ
หมายถึงก. นำไปโดยกิริยาอ่อนน้อม.
อากัปกิริยา
หมายถึง[อากับ-] น. กิริยาท่าทาง. (ป.).
ท่วงท่า
หมายถึงน. การรู้จักวางกิริยาท่าทาง.
ก้มหลัง
หมายถึงก. น้อมหลังลงเพื่อแสดงกิริยาเคารพ.
แช่มช้อย
หมายถึงว. มีกิริยามารยาทนุ่มนวลน่ารัก.
ทำท่า
หมายถึงก. แสดงกิริยาหรืออาการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
ชดช้อย
หมายถึงว. อ่อนช้อย เช่น กิริยาชดช้อย; มีลักษณะกิริยาท่าทางงดงาม เช่น คนชดช้อย, ช้อยชด ก็ว่า.