ขยัน
หมายถึง[ขะหฺยัน] ก. ทำการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทำหรือประพฤติเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, ไม่เกียจคร้าน; แข็งแรง, เข้าที, เช่น เนื้อหนังขยันมั่นคงนัก. (อิเหนา), พอกํ้ากึ่งกลางนั้นขยันนัก. (เพลงยาวถวายโอวาท).
หรือคุณกำลังค้นหา ทักษ,ทักษ-, ทักข์, ขยัน, อุตสาหะ, ประทักษ์, หมั่น, อายัต, อุตสาห, อุตสาห-, อุตส่าห์