ผลการค้นหา

ค้นเจอ 8 รายการ

ขลาด

หมายถึง[ขฺลาด] ว. มักกลัว, ไม่กล้า.

รู้หาญรู้ขลาด

หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.

เภรวะ

หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).

ตาขาว

หมายถึงว. แสดงอาการขลาดกลัว.

ภีรุกชาติ

หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).

ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก-

หมายถึง[พีรุกะ-] ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งนํ้า). (ป., ส.).

หน้าตัวเมีย

หมายถึงน. ลักษณะหน้าตาท่าทางคล้ายผู้หญิง, โดยปริยายหมายความว่า ใจเสาะ, ขี้ขลาด, ไม่กล้าสู้, (มักพูดเป็นเชิงเหยียดหยามผู้ชาย).

สู้คน

หมายถึงก. มีใจกล้าไม่ยอมแพ้ใคร เช่น เขาเป็นคนสู้คน, บางทีก็ใช้เรียกคนที่ขี้ขลาดไม่ยอมสู้ใครว่า เป็นคนไม่สู้คน.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ