ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขย,ขย-, ขัค, ขัช,ขัชกะ, ขษัย, ไล่, รัย, ลัย,ลัย-, หมายอาญา, หัย, พยชะ, ภัย
ขัย
หมายถึง[ไข] น. ความสิ้นไป, เขตอายุของคนที่นิยมกันว่าสูงสุด เรียกว่า อายุขัย. (ป. ขย; ส. กฺษย).
ขย,ขย-
หมายถึง[ขะยะ-] (แบบ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. (ป.).