ค้นเจอ 192 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ขัด, ดาด, รด, ขาล, ขด, วิ่น, เผด็จ, ด้วน, เด็จ

กะพร่องกะแพร่ง

หมายถึง[-พฺร่อง-แพฺร่ง] ว. ขาด ๆ วิ่น ๆ, มีบ้างขาดบ้าง, ไม่สมํ่าเสมอ; ไม่เต็มที่, ไม่ครบถ้วน, ไม่พอเพียง, (ตามที่คาดหมายไว้).

ขาด

หมายถึงก. แยกออกจากกันเพราะถูกดึง ตัด หรือฉีก เป็นต้น เช่น เชือกขาด แขนขาด ผ้าขาด; ควรจะมีแต่ไม่มี เช่น เศรษฐีขาดไฟ; มีไม่ครบ, มีไม่เต็ม, เช่น ขาดคุณสมบัติ; ไม่ครบ, บกพร่อง, เช่น ศีลขาด; ไม่เต็มตามจำนวน เช่น นับเงินขาด; ไม่มาตามกำหนด เช่น ขาดเรียน ขาดประชุม.

เผด็จ

หมายถึง[ผะเด็ด] ก. ตัด, ขจัด, ขาด. (ข. ผฺฎาจ่).

ด้วน

หมายถึงก. กุด, ขาด, สั้นเข้า. ว. เรียกสิ่งที่มีรูปยาว ๆ ที่ตอนปลายขาดหายไป เช่น แขนด้วน ขาด้วน ตาลยอดด้วน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คลองด้วน แม่นํ้าด้วน.

เด็จ

หมายถึงก. ขาด. (ข. ฎาจ่).

ฉินท,ฉินท-,ฉินท์

หมายถึง[ฉินทะ-] (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. (ป., ส.).

วิ่น

หมายถึงว. ลักษณะอาการที่หลุด ขาด หรือลุ่ยออกกะรุ่งกะริ่ง เช่น จมูกแหว่งหูวิ่นเวทนา อนิจจานิจจาเป็นน่ากลัว. (สังข์ทอง), มักใช้เข้าคู่กับคำ ขาด เป็น ขาดวิ่น เช่น เสื้อผ้าขาดวิ่น.

ขาดน้ำใจ

หมายถึงก. ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่.

ใจขาด

หมายถึงว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด.

คงขาด

หมายถึงว. ยังขาด.

จำเป็น

หมายถึงว. ต้องเป็นอย่างนั้น, ต้องทำ, ขาดไม่ได้.

อ่อนความ

หมายถึงก. ขาดประสบการณ์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ