ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขึ้น, เขม่น, กระเหม่น
ขึ้นสมอง
หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.
เปิดสมอง
หมายถึงก. พักผ่อนหย่อนใจให้สมองปลอดโปร่ง, เปิดหัว ก็ว่า.
สมอง
หมายถึง[สะหฺมอง] น. เรียกส่วนที่อยู่ภายในกะโหลกศีรษะ มีลักษณะนุ่ม ๆ หยุ่น ๆ เป็นลูกคลื่น เป็นที่รวมประสาทให้เกิดความรู้สึก ฯลฯ ว่า มันสมอง; โดยปริยายหมายความว่า ปัญญาความคิด เช่น เขาเป็นคนสมองดี, หัวสมอง ก็ว่า, (ปาก) ขมอง.
เปิดหัว
หมายถึงก. เปิดสมอง.
ยุ่งสมอง
หมายถึงก. ทำให้ความคิดสับสน เช่น อย่าเอาเรื่องนี้มาคิดให้ยุ่งสมอง.
หนักสมอง
หมายถึงว. ที่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น ปัญหาเศรษฐกิจเป็นปัญหาหนักสมอง, หนักหัว ก็ว่า.
เสียสมอง
หมายถึงก. สิ้นเปลืองความคิด เช่น เรื่องนี้คิดไปก็เสียสมองเปล่า ๆ ปัญหาข้อนี้ยากมาก เสียสมองอยู่นานกว่าจะคิดออก, เสียหัว ก็ว่า.
หัวสมอง
หมายถึง(ปาก) น. ปัญญาความคิด เช่น เด็กคนนี้มีหัวสมองดี, สมอง ก็ว่า.
หัวคิด
หมายถึงน. การใช้สมองคิด, สติปัญญา.
เบาสมอง
หมายถึงว. ที่ทำให้สมองปลอดโปร่ง, ที่ไม่ต้องคิดมาก.
มึนหัว
หมายถึงก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า.
สมองฝ่อ
หมายถึงน. เนื้อสมองน้อยลงเนื่องจากมีการเสื่อมสลายของเซลล์ประสาทและเนื้อเยื่อของสมองหรืออย่างใดอย่างหนึ่ง. (อ. cerebral atrophy).