ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ว่างเว้น
งด
หมายถึงก. หยุดหรือเว้น คือ ไม่กระทำหรือไม่ดำเนินการตามปรกติ เช่น ผู้ป่วยต้องงดอาหารและน้ำตามที่แพทย์สั่ง.
ว่างเว้น
หมายถึงก. งด, เว้น, เช่น ว่างเว้นจากการเสพสุรายาเมา เขาเคยมาเสมอ แต่หมู่นี้ว่างเว้นไป.
งดเว้น
หมายถึงก. เว้นด้วยการงด คือ หยุดไม่กระทำหรือไม่ดำเนินการตามปรกติ เช่น งดเว้นอบายมุขระหว่างเข้าพรรษา.
ยกไว้
หมายถึงก. งดไว้, พักไว้, หยุดไว้.
เบญจศีล
หมายถึงศีล ๕ ได้แก่ ๑. งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๒. งดเว้นจากการลักทรัพย์ ๓. งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๔. งดเว้นจากการพูดเท็จ ๕. งดเว้นจากการเสพสุราเมรัย คู่กับ เบญจธรรม
ทัดทาน
หมายถึงก. กล่าวหรือแสดงออกเป็นทำนองห้ามหรือท้วงเพื่อให้งดไว้.
วิรัติ
หมายถึง[-รัด] ก. งดเว้น, เลิก. น. การงดเว้น, การเลิก, เช่น มังสวิรัติ สุราวิรัติ. (ป., ส. วิรติ).
เวรมณี
หมายถึง[-ระมะนี] น. การงดเว้น, การละเว้น. (ป.).
ค้ำคอ
หมายถึงก. ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น.
วิรมณะ
หมายถึง[วิระมะ-] น. การงดเว้น, การตัดความยินดี. (ป.).
มัชวิรัติ
หมายถึงน. การงดเว้นของมึนเมา. (ป. มชฺชวิรติ).
อำนด
หมายถึง[-หฺนด] (กลอน) ก. กลั้น, งดเว้น, ไม่ได้, ไม่ได้สมหวัง; ไม่มีอะไรจะกิน. (แผลงมาจาก อด).