ค้นเจอ 4,192 รายการ

จริง,จริง ๆ

หมายถึง[จิง] ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง, ไม่เท็จ, ไม่โกหก, ไม่หลอกลวง, เช่น เรื่องจริง พูดจริง, เป็นไปตามนั้น เช่น ความฝันกลายเป็นความจริง.

รู้ไม่จริง

หมายถึงก. รู้ไม่ถ่องแท้, รู้ไม่มากพอ, เช่น เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง.

ดังจริง

หมายถึงว. อย่างจริง, จริงอย่างนี้.

จริงไซร้

หมายถึงจริงแท้, เป็นจริงแน่นอน

ตัถย์

หมายถึง[ตัด] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความจริง. ว. เป็นอย่างนั้นจริง. (ส.).

แท้ ๆ

หมายถึงว. จริง ๆ, ยิ่งนัก, จริงทีเดียว, เช่น สวยแท้ ๆ ลูกของตัวแท้ ๆ.

เคลื่อนคลาด

หมายถึงก. ผิดจากความเป็นจริง, ไม่ตรงตามความเป็นจริง, คลาดเคลื่อน ก็ว่า.

ซ้อมใหญ่

หมายถึงก. ซ้อมเต็มที่เหมือนของจริงก่อนแสดงจริง.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

แท้จริง

หมายถึงว. จริงแน่นอน.

แน่แท้

หมายถึงว. จริงทีเดียว.

อันติม,อันติม-,อันติมะ

หมายถึง[อันติมะ-] ว. สุดท้าย, สูงสุด, เช่น ความจริงอันติมะ คือ ความจริงสุดท้าย ความจริงสูงสุด. (ป.; อ. ultimate).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ