ค้นเจอ 17 รายการ

ดั้ง

หมายถึงน. เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, โบราณใช้ว่า ด้าง ก็มี; เรียกเสาเรือนเครื่องสับที่ตั้งอยู่กึ่งกลางบนหลังรอดขึ้นไปรับอกไก่ว่า เสาดั้ง, เรียกเสาที่ตั้งบนขื่อสำหรับรับอกไก่ว่า ดั้งแขวน; เรียกเรือซึ่งกำหนดให้เข้ากระบวนเสด็จทางชลมารค จัดเป็น ๒ สายขนาบเรือกลอง ไปข้างหน้าเรือพระที่นั่งไชยและเรือพระที่นั่งทรง อาจมีกี่คู่ก็ได้ ว่า เรือดั้ง; ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ป้องกันและล้อมทัพ, ช้างกัน ก็เรียก. ก. ป้องกัน.

ดั้ง

หมายถึงน. สันจมูก, มักพูดว่า ดั้งจมูก, ใช้ว่า ดัง ก็มี.

เสาดั้ง

หมายถึงน. เสาเรือนเครื่องสับ ตั้งอยู่กึ่งกลางบนหลังรอดขึ้นไปรับอกไก่, ดั้ง ก็ว่า.

เป็นดั้งหน้า

หมายถึง(สำ) คอยออกหน้าป้องกัน เช่น รับเป็นดั้งหน้าเข้ามาแก้. (ไชยเชฐ).

ดัง

หมายถึงน. สันจมูก, ใช้ว่า ดั้ง ก็มี.

ด้าง

หมายถึง(โบ) น. ดั้ง เช่น แหลนไป่ติดด้าง. (ม. คำหลวง ชูชก).

เรือดั้ง

หมายถึงน. เรือซึ่งกำหนดให้เข้ากระบวนเสด็จทางชลมารคจัดเป็น ๒ สาย ขนาบเรือกลอง ไปข้างหน้าเรือพระที่นั่งชัยและเรือพระที่นั่งทรง อาจมีกี่คู่ก็ได้.

ขางดัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ดั้งจมูก.

อกไก่

หมายถึงน. ไม้เครื่องบนที่พาดเบื้องบนเป็นสันหลังคาเหนือใบดั้ง.

จะบัน

หมายถึงก. ตะบัน, ทิ่มหรือแทงกดลงไป, กระทุ้ง, เช่น ดาบดั้งดึงโดดดั้น จะบันแรง. (ยอพระเกียรติกรุงธน).

สัน

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม.

สามบาน

หมายถึงน. การแสดงกระบี่กระบองแบบหนึ่ง ใช้อาวุธหลายชนิดเข้าต่อสู้กันโดยไม่จับคู่กับอาวุธชนิดใดชนิดหนึ่ง เช่น กระบองคู่กับดาบสองมือ ง้าวคู่กับดาบดั้ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ