ค้นเจอ 33 รายการ

ดุร้าย

หมายถึงว. เหี้ยมโหด.

สกรรจ์

หมายถึง[สะกัน] ว. ร้าย, ดุร้าย, เก่งกาจ, แข็งแรง, โดยมากใช้ ฉกรรจ์.

จัณฑ,จัณฑ-,จัณฑ์

หมายถึง[จันทะ-, จัน] ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า นํ้าจัณฑ์. (ป., ส.).

ใจร้าย

หมายถึงว. ดุร้าย, ไม่ปรานี.

อุค,อุคระ

หมายถึง[อุก, อุกคฺระ] ว. ร้าย, ดุร้าย; ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ. (ป. อุคฺค; ส. อุคฺร).

ลุท

หมายถึง(แบบ) น. นายพราน. ว. ดุร้าย, เหี้ยมโหด. (ป. ลุทฺท; ส. ลุพฺธ).

ฉกาจ,ฉกาจฉกรรจ์

หมายถึง[ฉะกาด, ฉะกาดฉะกัน] ว. เก่งกาจ, ดุร้าย, กล้าแข็ง.

ทารุณ,ทารุณ-

หมายถึง[ทารุนนะ-] ว. ดุร้าย, โหดร้าย, ร้ายกาจ. (ป., ส.).

เหี้ยมเกรียม

หมายถึงว. ใจดำ, ปราศจากใจกรุณา; ดุร้าย เช่น หน้าตาเหี้ยมเกรียม.

ตกมัน

หมายถึงว. ลักษณะที่ต่อมน้ำมันที่ขมับของช้างบวมโตและมีน้ำมันใส ๆ ไหลออกมา ช้างตัวผู้จะมีอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว ดุร้าย มีกลิ่นสาบฉุน, เรียกช้างที่มีอาการเช่นนั้นว่า ช้างตกมัน.

มักกะสัน

หมายถึงน. ชื่อชนชาติชาวอินโดนีเซียในมากัสซาร์ตอนใต้เกาะเซเลบีส, โดยปริยายหมายความว่า มีรูปร่างใหญ่โต ดุร้าย น่าเกลียดน่ากลัว เช่น รูปร่างอย่างกับยักษ์มักกะสัน.

อำมหิต

หมายถึง[-มะ-] ว. ดุร้าย, ร้ายกาจ, ทารุณ, เหี้ยมโหด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ