ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เผดิม, เริ่มต้น, ปรารภ, ตั้งตัว, ถกล, จำแทง, เถรภูมิ, บั้น, เริ่ม, นวกภูมิ
ตั้งต้น
หมายถึงก. เริ่มทำ, ขึ้นต้น.
เผดิม
หมายถึง[ผะเดิม] ก. ประเดิม, เริ่มแรก, ตั้งต้น, ลงมือก่อน.
ปรารภ
หมายถึง[ปฺรารบ] ก. กล่าวถึง; ตั้งต้น; ดำริ. (ส.).
เริ่มต้น
หมายถึงก. ตั้งต้น, ขึ้นต้น, เช่น เขาเริ่มต้นถักเสื้อตัวใหม่แล้ว ครูเริ่มต้นแต่งคำประพันธ์.
เริ่ม
หมายถึงก. ตั้งต้นมี เป็น หรือลงมือกระทำ.
อุปกรม
หมายถึง[อุปะกฺรม] น. การเข้าใกล้, การตั้งต้น, การพยายาม. (ส.; ป. อุปกฺกม).
ชร,ชร-,ชร-
หมายถึง[ชฺระ-] เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง.
ลงมือ
หมายถึงก. เริ่มทำ, ตั้งต้นทำ, เช่น ลงมือกินได้, ทำ เช่น กับข้าววันนี้ฉันลงมือเอง งานนี้เธอลงมือเองเชียวหรือ.
เมษายน
หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๔ ตามสุริยคติ ซึ่งตั้งต้นด้วยเดือนมกราคม มี ๓๐ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๑ ตามสุริยคติ. (ส. เมษ + อายน).
สัมฤทธิศก
หมายถึง[สำริดทิสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๐ เช่น ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๓๕๐, ปีสำเร็จ (ครบรอบ คือ ปีที่ ๑๐ ของรอบ ๑๐ ปีของจุลศักราช) ซึ่งตั้งต้นด้วยเอกศก โทศก เป็นลำดับไปจน นพศก แล้วสัมฤทธิศก เป็นครบรอบแล้วตั้งต้นใหม่.
หัวงาน
หมายถึงน. เวลาตั้งต้นทำงาน; เนื้อที่นาตรงเริ่มไถหรือคราด; สถานที่เริ่มต้นทำงาน; (โบ) หัวหน้างาน.
พะ
หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.