ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทวยะ, ทวย, กระทวย, คันทวย, ทำนวย
ทวยะ
หมายถึง[ทะวะยะ] น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).
ทวย
หมายถึงน. หมู่, เหล่า, เช่น ทวยราษฎร์.
หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, เรียกว่า คันทวย ก็มี; วัตถุอย่างหนึ่งเป็นคันสำหรับรองส่งเครื่องราชูปโภค เช่น ขันใส่เงินทรงโปรยหรือพระสุพรรณศรีถวายพระมหากษัตริย์จากเบื้องตํ่าสู่ที่ประทับ เรียกว่า พระทวย. ว. ระทวย, อ่อน, งอน.
ทวยโถง
หมายถึง(กลอน) ก. จัดกระบวนกลางแปลง, ถ้วยโถง หรือ ท่วยโถง ก็ใช้.