ผลการค้นหา

ทิพย,ทิพย-,ทิพย์

หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).

ตาทิพย์

หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.

หูทิพย์

หมายถึงน. หูที่จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด.

เทวัญ

หมายถึงน. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์.

ทิพยญาณ

หมายถึงน. ความรู้เป็นทิพย์.

โยคจักษุ

หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).

สุธา

หมายถึงน. นํ้าอมฤต, อาหารทิพย์.

ทิพยรส

หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.

สุธาโภชน์

หมายถึงน. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).

เทวดา

หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).

สุร

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

วิมาน

หมายถึงน. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา; ยานทิพย์. (ป., ส.).