ผลการค้นหา

ที่หมาย

หมายถึงน. ที่ที่มุ่งไปให้ถึง, จุดที่ตั้งใจจะให้บรรลุถึง.

นำทาง

หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.

มุ่งหมาย

หมายถึงก. ตั้งใจที่จะให้บรรลุถึงจุดที่หมายไว้.

เดินทาง

หมายถึงก. ไปสู่จุดที่หมายอีกแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.

ปัง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า ถูกตรงที่หมาย.

คลาด

หมายถึง[คฺลาด] ก. เคลื่อนจากที่หมาย, เคลื่อนจากกำหนดเวลา; ไม่พบ ในคำว่า คลาดกัน.

ดอกฟ้า

หมายถึงน. หญิงที่ถือว่ามีฐานะสูงศักดิ์กว่าชายที่หมายปอง.

กร่ำ

หมายถึง[กฺรํ่า] (โบ) น. ไม้ปักที่หมายร่องนํ้าที่ทะเล. (ปรัดเล).

วก

หมายถึงก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.

แน่ว

หมายถึงว. ตรงดิ่งไปยังที่หมายไม่แวะเวียน เช่น วิ่งแน่วกลับไป, ไม่วอกแวก เช่น ใจแน่ว.

เปิดเปิง

หมายถึงว. อาการที่ไปอย่างไม่มีที่หมาย ไม่มีทิศทาง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เตลิด เป็น เตลิดเปิดเปิง เช่น วิ่งเตลิดเปิดเปิง.

คลาศ

หมายถึง[คฺลาด] (โบ) ก. คลาด, เคลื่อนจากที่หมาย, เช่น เร่งผ้ายเร่งคลาศคลา แลนา. (ลอ).