ผลการค้นหา

บานปลาย

หมายถึง(สำ) ก. ขยายออกไปมากกว่าที่ตั้งใจไว้เดิม, ขยายเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่โตออกไป; ใช้เงินเกินกว่าที่ประมาณหรือกำหนดไว้.

บาน,บาน,บาน-

หมายถึง[บาน, บานนะ-] น. นํ้าสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. (ป., ส. ปาน).

บาน

หมายถึงน. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู บานหน้าต่าง บานกระจกเงา; ลักษณนามใช้เรียกของเช่นนั้น เช่น กระจกบานหนึ่ง หน้าต่าง ๒ บาน. ก. เผยออก, คลี่ออก, ขยายออก, เช่น ดอกไม้บาน หอบซี่โครงบาน; กระจาย เช่น เรือแล่นจนนํ้าบาน. ว. ที่ผายออก เช่น ชามปากบาน กางเกงขาบาน กระโปรงบาน; ปลาบปลื้ม, แช่มชื่น, เบิกบาน, เช่น ใจบาน หน้าบาน; (ปาก) มาก เช่น เสียไปบาน.

บาน

หมายถึงก. ได้. (ข.).

ตูม

หมายถึงว. ไม่บาน, ยังไม่บาน.

ปลาย

หมายถึง[ปฺลาย] น. ตอนยอด, ตอนที่สุด.

บานกระทุ้ง

หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.

สามบาน

หมายถึงน. การแสดงกระบี่กระบองแบบหนึ่ง ใช้อาวุธหลายชนิดเข้าต่อสู้กันโดยไม่จับคู่กับอาวุธชนิดใดชนิดหนึ่ง เช่น กระบองคู่กับดาบสองมือ ง้าวคู่กับดาบดั้ง.

อัฏฐบาน

หมายถึง[-บาน] น. น้ำที่คั้นจากผลไม้ มี ๘ อย่าง คือ น้ำมะม่วง น้ำชมพู่หรือน้ำหว้า น้ำกล้วยมีเม็ด น้ำกล้วยไม่มีเม็ด น้ำมะซาง น้ำลูกจันทน์หรือน้ำองุ่น น้ำเหง้าอุบล น้ำมะปรางหรือน้ำลิ้นจี่, เขียนว่า อัฐบาน ก็มี.

แตรฝรั่ง

หมายถึงน. แตรที่มีปลายบานอย่างดอกลำโพง เป็นเครื่องดนตรีที่ดัดแปลงมาจากของฝรั่ง, แตรลำโพง ก็เรียก.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

บ้าร่าท่า

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่บานเต็มที่ เรียกว่า บานบ้าร่าท่า.