ผลการค้นหา

ประสูติกาล

หมายถึงน. เวลาเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติกาล.

ประสูติ,ประสูติ-

หมายถึง[ปฺระสูด, ปฺระสูติ-] (ราชา) น. การเกิด; การคลอด. ก. เกิด; คลอด. (ส. ปฺรสูติ; ป. ปสูติ).

ประสูติการ

หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.

กาล,กาล,กาล-

หมายถึง[กาน, กาละ-] น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. (ป., ส.).

กาล

หมายถึง[กาน] (โบ) น. คำประพันธ์.

อนาคตกาล

หมายถึงน. กาลภายหน้า, กาลที่ยังมาไม่ถึง.

กาลานุกาล

หมายถึง(โบ) น. งานบำเพ็ญกุศลถวายพระบรมอัฐิและพระอัฐิในกาลใดกาลหนึ่ง. (ป. กาล + อนุกาล).

ละมา

หมายถึงน. กาล, คราว, เวลา.

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

เพรง

หมายถึง[เพฺรง] ว. ก่อน, เก่า, เช่น แต่เพรงกาล.

จิรกาล

หมายถึงน. กาลนาน, เวลาช้านาน.

วันวิสาขบูชา

หมายถึงน. วันเพ็ญเดือน ๖ ซึ่งเป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระพุทธเจ้า.