ตัวกรองผลการค้นหา
ปริ,ปริ-,ปริ-
หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.
ปริ
หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
ปริกัลปมาลา
หมายถึงน. ระเบียบกริยาในไวยากรณ์ที่บอกความคาดหมาย ความกำหนด. (ส.).
ปริภาษ,ปริภาษณ์
หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).
เวฬุริยะ
หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).
ริ
หมายถึงก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
ปริพัตร
หมายถึง[ปะริพัด] ก. บริพัตร. (ป. ปริวตฺต; ส. ปริวรฺต).
ปริยัติ
หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).
ปริษัท
หมายถึง[ปะริสัด] น. บริษัท. (ส. ปริษทฺ; ป. ปริส).
ปริพันธ์
หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).
ปริเวณ
หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).
บริรักษ์
หมายถึง[บอริรัก] ก. ดูแล, รักษา, ปกครอง. (ส. ปริรกฺษ; ป. ปริรกฺข).