ตัวกรองผลการค้นหา
ปรียะ,ปรียา
หมายถึง[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
ด้านรี
หมายถึงน. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.
รี
หมายถึงว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง หอรีหอขวาง.
เวฬุริยะ
หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).
ยะ
หมายถึงคำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย.
หมายถึงว. คำออกเสียงลงท้ายวลีหรือประโยค ถือว่าไม่สุภาพ เช่น ของกินนะยะ ของถวายพระนะยะ จะรีบไปไหนยะ.
เจติย,เจติย-
หมายถึง[-ติยะ-] (แบบ) น. เจดีย์. (ป.).
ขัตติย,ขัตติย-
หมายถึง[-ยะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
วายสะ
หมายถึง[-ยะ-] น. กา. (ป., ส.).
สรีร,สรีร-,สรีระ
หมายถึง[สะรีระ-] น. ร่างกาย. (ป.; ส. ศรีร).
บาจรีย์
หมายถึง[-จะรี] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป. ปาจริย).
ไปย,ไปย-
หมายถึง[-ยะ-] น. เครื่องดื่ม. (ป. เปยฺย).