ผลการค้นหา

ปลุกเสก

หมายถึงก. เสกให้ขลัง.

ปลุก

หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.

ปลุกใจ

หมายถึงก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.

ปลุกระดม

หมายถึงก. เร้าใจและยุยงให้ประชาชนลุกฮือขึ้น.

ปลุกผี

หมายถึงก. นั่งบริกรรมคาถาจนกระทั่งผีลุกขึ้นมาหรือปรากฏกาย เพื่อใช้ให้ไปทำประโยชน์ตามที่ตนปรารถนา หรือเพื่อลนเอานํ้ามันจากคางผีตายทั้งกลม ที่เรียกกันว่า น้ำมันพราย สำหรับดีดให้หญิงหลงรัก; รื้อฟื้นเรื่องที่ยุติไปแล้วขึ้นมาใหม่ เช่น ปลุกผีคอมมิวนิสต์.

ปลุกพระ

หมายถึงก. บริกรรมคาถาเสกพระเครื่องเพื่อให้เกิดความขลัง.

ปลุกตัว

หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.

ปลุกปล้ำ

หมายถึงก. ปลํ้า, ปลํ้าปลุก.

ปลุกปั่น

หมายถึงก. ยุยงให้แตกแยกกัน.