ผลการค้นหา

ค้นเจอ 366 รายการ

ปะ

หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.

อุปะ

หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).

ปุปะ

หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.

มธุปะ

หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

สมีปะ

หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).

ปสุต

หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).

ปณิธาน

หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธาน. (ป.; ส. ปฺรณิธาน).

ปณิธิ

หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธิ. (ป.; ส. ปฺรณิธิ).

ปริจาริกา

หมายถึง[ปะ-] น. บริจาริกา. (ป.).

ปสาสน์

หมายถึง[ปะ-] น. ประศาสน์. (ป.; ส. ปฺรศาสน).

ปหาร

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).

ปริชน

หมายถึง[ปะ-] น. บริชน. (ป.).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ