ค้นเจอ 267 รายการ

ปัดพิษ

หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.

ปัด

หมายถึงก. ทำให้หมดไปพ้นไปด้วยการพัดหรือโบกเป็นต้น เช่น ปัดฝุ่น ปัดแมลงวัน ปัดพิษ; เบนไป, เฉไป, เช่น พระอาทิตย์ปัดเหนือปัดใต้ ท้ายรถปัดไปทางหนึ่ง เดินขาปัด; กระทบเสียดไป เช่น กิ่งไม้ปัดหลังคา เดินเอามือปัดศีรษะ.

พิษ,พิษ-

หมายถึง[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).

ปัด

หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ เรียกว่า ลูกปัด.

ปัดสวะ

หมายถึง[-สะหฺวะ] (สำ) ก. ทำอย่างขอไปที, ผลักให้พ้นหน้าที่ความรับผิดชอบของตนไป.

กำบัด

หมายถึงก. ปัด.

ปัด ๆ

หมายถึงว. อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด, อาการที่ดิ้นพราด ๆ อย่างปลาที่ถูกตี.

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.

ยาพิษ

หมายถึงน. สิ่งที่มีพิษมาก กินหรือฉีดเข้าร่างกายเป็นต้นแล้วอาจทำให้ถึงตายได้.

อุปัฏฐานะ

หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).

ถอนพิษ

หมายถึงก. ทำให้พิษหมด.

พิษสง

หมายถึง(ปาก) น. พิษ, พยศ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ